Water Konijn

Water Konijn

Hier komen de stam Water (癸, gui) en de tak Konijn (卯, mao) samen. Het beeld van deze qi is dat van de dauw die op een lentemorgen op het gras rust.

dauw op gras

Hoe zacht kun je het hebben? Het is heel wat anders dan de yange variant van die combinatie die we in 2022 hebben gehad (Water Tijger), en die je beter kunt afbeelden als een machtige rivier door een oerwoud.

De qi van 2023 kun je vergelijken met een jong kind, een peuter nog, speels en onderzoekend, elegant, zuiver, gevoelig, fantasierijk. Het staat ook voor een nieuw begin…

Gui staat voor de mist en dauw. Je ziet het zonder dat je er echt grip op kunt krijgen. Het is er, en toch ook weer niet.
Mao staat voor de twijgjes, de bloemen. Het hoort bij het midden van de daoïstische lente (ongeveer maart). Het is ook het moment waarop de zon opkomt, symbolisch gezien, tussen 5 en 7 uur ’s morgens. En in de Chinese gezondheidskunde hoort het bij het orgaan Dikke darm.

In deze combinatie is Water (gui) in staat om het Hout (mao) te voeden. Dat maakt Water Konijn tot een gunstige combinatie, redelijk soepel.

Traditioneel behoort het tot de zes onderzoekende kolommen, waaruit je kunt afleiden dat kennis en leren belangrijk is.

Heb je Water Konijn in de jaarkolom van je Bazi-kaart (dus als je tussen februari 1963 en januari 1964 bent geboren)? Dan past de beschrijving van hierboven op hoe je overkomt op de mensen die nieuw voor je zijn. Denk daarbij aan een hoop vrienden die je op de sociale media hebt, maar ook aan familie die ver weg woont.
Is Water Konijn je dagkolom? Dan geeft het de essentie van wie je bent weer… Koning Charles van Engeland heeft dat bijvoorbeeld.

Posted in Geen categorie | Reacties uitgeschakeld voor Water Konijn

Het beeld: de appel

Het beeld: de appel

De appel is een van de beelden die ik tijdens de lessen het vaakst gebruik. Al zou ik even goed als beeld een donut, bagel of torus kunnen gebruiken. Wat ik bedoel is dat jij het klokhuis bent.

doorgesneden appel ter illustratie van de loop van de energiebanen

Hoe qigong werkt

Qigong en taiji gaan over het vermeerderen, verbeteren en gebruiken van qi in je lichaam. Qi wordt vaak omschreven als levensenergie, al vind ik zelf “scheppingsenergie” een mooiere omschrijving, omdat qi overal voorkomt, ook in de natuur (denk aan fengshui) en in de tijd (zoals het jaar Water Konijn).

Tijdens de oefeningen verbind je de qi buiten je met de qi binnenin je. Kosmische qi (yang) en aardse qi (yin) komen zo tot je en vullen je qi-reservoir. Dit zie je bijvoorbeeld duidelijk bij oefeningen waarbij de armen bij het lichaam naar boven/ beneden gaan en dat ze aan weerszijden weer naar beneden/ boven gaan. De handen maken dan als het ware twee cirkels.

Zo werkt de appel

En dan komt de appel als beeld. Jij bent het klokhuis en door jou heen gaan de qi-banen naar boven en beneden om de kosmos met de Aarde te verbinden. De beweging van je handen vormen de schil van de appel, zoals die globaal op de foto is afgebeeld. Maar de appel is geen plakje, maar is driedimensionaal. Wat dit beeld inzichtelijk maakt – voor mij althans – is dat je twee armen eigenlijk staan voor een oneindig aantal armen die samen de gehele schil bedekken.

Daarvoor moet je waarschijnlijk iets veranderen in je uitvoering van de oefening. De kunst is om met je yì (意, intentie) de qi de weg te wijzen, gelijktijdig naar alle richtingen van boven naar beneden of omgekeerd. In mijn ervaring lukt dat als je je armen vergeet en in plaats daarvan met je aandacht je qi voorgaat in een uitdijende en krimpende cirkelbeweging. Je handen zijn dan weer een geheugensteuntje voor waar je met je aandacht ergens op de appel bent.

Imperfectie

Overigens illustreert deze foto van de appel ook de asymmetrie van ons lichaam. Iedereen heeft wel iets moois dat ongelijk is; perfectie bestaat in deze wereld niet.

Posted in Geen categorie | Reacties uitgeschakeld voor Het beeld: de appel

Het beeld: de buisspiraal

Dit stukje is voor degene die nog nooit last heeft gehad van zijn rug. Hoewel, dan heb ik het waarschijnlijk voor niemand geschreven… Onze rug is zó belangrijk, en heeft tegelijk zóveel te lijden.

Ik vind het bijna onvoorstelbaar dat we ooit op vier poten zouden hebben gelopen. Onze rug zou dan net zoals die van een kat, horizontaal zijn. En de borstkas zou hangen, net zoals de organen die voor de bloedcirculatie, ademhaling en spijsvertering zorgen. Het zou ons waarschijnlijk van veel hernia-achtige aandoeningen, pijnlijke gewrichten rondom het heiligbeen en verklevingen in de buikholte verlossen.

De uitnodiging in qigong-oefeningen

Veel qigong-oefeningen zijn behulpzaam om de wervelkolom flexibel te houden. Denk bijvoorbeeld aan De dans van de regenboog, De maan bewonderen, Draai het grote rad of De hond kwispelt met zijn staart of De kraanvogel kijkt achterom. Die oefeningen nodigen je uit om je rug in een boog of in een spiraalvorm te brengen.

Zeker als je (nog) een stijve rug hebt, is dat lastig. Veel mensen buigen de rug dan niet, maar knikken die. De boog zit dan vrijwel in zijn geheel tussen twee wervels in. Denk aan een geknikte tuinslang waardoorheen geen water meer kan stromen. Op den duur zal je rug daardoor beschadigingen oplopen. Bijvoorbeeld in de vorm van een hernia.

De les van de buisspiraal

Hoe buig of spiraal je je rug op een gezonde manier? Dat doe je op de manier die bij een buisspiraal ook kan: door de buiging of spiraal over je hele wervelkolom gelijkmatig te verdelen. Daardoor ontstaat een vloeiende lijn die ruimte heeft en flexibiliteit geeft. De blauwharige schoonheid op de foto laat dit zien, maar ook elke boom in het bos. Daar kun je ook nog een tweede manier zien: lengte zoeken. Niet door je uit te rekken, maar door je te ontspannen, je spieren los te laten en ruimte te voelen. Bij veel bomen zie je aan de buitenkant van een stam dat die in een spiraal groeit. Daarmee beschermt hij de boom tegen de krachten van de wind. Die worden over de stam verdeeld door de lichte spiraaldraai die hij kan maken, en door op een zachte manier mee te bewegen met de wind. Zoals een buisspiraal, zoals ook jouw rug kan doen.

brede spiraalveer in de vorm van een speelgoedbeest
gebogen plastic buisspiraal
boomstam met torsie

De spiraal maakt dat je je rug enigszins kunt verlengen en inkorten, en ook kunt buigen. Daardoor kunnen Bloed en Qi vrij stromen, en verklein je de kans op pijn en aandoeningen.

Posted in Geen categorie | Reacties uitgeschakeld voor Het beeld: de buisspiraal

Het beeld: de trommel

De trommel als beeld van dantian

Een eenvoudige trommel. Waarschijnlijk heb je er zelf ook wel eens zo een vastgehad, en er mee gespeeld. Aan de hand hiervan wil ik je iets vertellen over de relatie tussen je dantian en je armen en benen.

de trommel als beeld van dantian handtrommel met twee touwtjes en kralen

Dāntián (丹田, “tan tjèn”) is een van de centrale begrippen in qigong en taiji. Je kunt het woord vertalen met elixerveld, ook al zo’n bloemrijk woord. Dantian is een gebied in je lichaam waar je qi huist, en je kunt het je voorstellen als een energiebal. De belangrijkste dantian belangrijkste bevindt zich in je onderbuik, omdat elke beweging daar haar begin en einde heeft.

Bewegen vanuit je centrum

Misschien is het wat lastig om je voor te stellen dat we onze onderbuik nodig hebben om een teen te bewegen, maar toch is het zo. Probeer het maar eens. Of probeer het met een arm, die is wat groter en zwaarder, waardoor je beter kunt voelen wat er gebeurt. Lukt dat?

Voor velen is dit een lastige oefening. Meestal bewegen we in zo’n geval alleen onze arm. We isoleren de beweging tot iets lokaals en gebruiken daarvoor alleen de spieren van het benodigde gewricht. En op den duur kan dat tot gewrichtsproblemen leiden. Door vanuit dantian te bewegen, laten we de qi, in een vloeiende beweging vanuit de onderbuik door het lichaam gaan. Daardoor belasten we onze gewrichten minder, en zullen we veel minder kracht nodig hebben om een beweging te maken.

Hoe gaat dat nu, dat bewegen vanuit dantian?

De trommel als beeld van dantian

Daarvoor kan de trommel als voorbeeld dienen. We weten wat er gebeurt als we het stokje heen en weer draaien: de kralen vliegen heen en weer en komen op het slagvel terecht. Dus we trommelen zonder de kralen of het slagvel aan te raken. En: de kralen gaan pas bewegen als het stokje al beweegt. Dus eerst draait het stokje, dan volgen de kralen.

Met je lichaam gebeurt hetzelfde: eerst beweegt dantian, en daarna bewegen je armen en uiteindelijk ook je handen. Door je dantian te laten draaien, zorg je ervoor dat je armen gaan zwieren zoals die kralen van de trommel. Je armen kúnnen niet anders dan die beweging volgen.

Misschien lukt het nu beter. En misschien lukt het je nu ook om je handen op je navel en mìngmén (命門, levenspoort) terecht te laten komen door die draaiing van dantian…

En anders hoor ik het graag, op een les of op een ander moment

Posted in Geen categorie | Reacties uitgeschakeld voor Het beeld: de trommel

Kerstwens 2021

Kerstwens 2021

illustratie van goudkleurige fonkelende kunststerren

Hallo ,

Aan het einde van 2021 wil ik je graag bedanken. Dat je er was, veraf of dichtbij, af en toe of regelmatig, actief of passief. Ik geniet ervan te delen wat ik heb, zodat je misschien net iets nieuws over jezelf ontdekt waardoor je leven een beetje prettiger wordt. Dankzij jou kan ik groeien en leven (ook dat is zo).

Dit jaar wens ik je geen prettige kerstdagen en geen voorspoedig nieuwjaar, of woorden van die strekking. Ik wens je wel iets anders toe:

tijd om zacht en liefdevol voor te jezelf zijn, voor je Zelf eigenlijk.
 

Vandaag is het de dag met de langste nacht. Door de lockdown had ik gisteren extra tijd, en ik heb rond de avondschemering een wandeling van een uur of twee hier door het bos gemaakt. Het was donker, stil, op die enkele roep van een roofvogel na. Op een open plek heb ik ruim een half uur stil gestaan om te zien hoe de volle maan door de bomen scheen en uiteindelijk boven ze uit steeg en alles om me heen in haar gelige licht zette. Wat een prachtig gezicht was dat! Ik voelde me rustig en tijdloos.

Op weg naar huis, vielen me al het licht en al het geluid van het dorp op. Auto’s, scooters, straatlantaarns, kantoorgebouwen, kerstbomen, stoplichten; het was veel en heftig. De donkerte in het bos voelde prettig, omarmend. Het lijkt erop dat het hier in het dorp eigenlijk niet meer donker mag zijn. Sinds een maand ofzo hangen overal zelfs kerstlampjes aan de gevels. Toch wordt het niet echt gezelliger. Door ’s avonds het donker weg te duwen, komt het overdag tot uiting. Het krijgt dan grimmige trekjes. In naam van wie of wat dan ook worden “we” in mijn ogen steeds onmenselijker, ondierlijker, onplantelijker, onAardelijker. Natuurlijk, er zijn gelukkig ook veel lichtpuntjes overdag.

Het grimmige doet me pijn, en ik merk hoe het onbewust mijn eigen humeur en gedrag beïnvloedt. Als ik niet oppas verhard ik erdoor, ga ik stelling nemen. Daar, in de rand van het bos, voelde ik op een nieuwe manier het verlangen naar zachtheid en liefde. En ik vroeg mezelf af hoeveel mensen dat in deze chaotische tijden ook zouden voelen; het verlangen om even rust te ervaren, om zich gekoesterd te weten, welkom en geliefd.

Vandaar mijn wens, dat je tijd hebt om zacht en liefdevol voor jezelf te zijn, zodat je je naaste kunt gaan liefhebben omdat je jezelf al liefhebt. De lockdown biedt ons daartoe een mooie gelegenheid.

Aanvullend heb ik dan toch nog een wens: dat de liefde voor jezelf zichtbaar moge zijn voor anderen en de wereld een beetje verlichten.

Hartelijke groet en graag tot in het nieuwe jaar,
Emile Weesie

Hieronder staat een link naar een nummer dat ik graag met je deel. Het heet Fields of Gold en is geschreven door Sting, maar deze uitvoering van Eva Cassidy vind ik mooier dan die van hemzelf.

Posted in Geen categorie | Reacties uitgeschakeld voor Kerstwens 2021

In stilte schouwen

illustratie van sikkel van nieuwe maan

Dankjewel coronavirus. Voor de kans die je me biedt. De kans om in stilte bij mezelf te zijn. Je impact is groot, nu al, en wordt misschien nog veel groter. Ik heb je pas ontmoet en heb je pas van éen kant leren kennen.

De kant die tot zieken en doden leidt, en, om die te voorkomen, de maatschappij stillegt. Niet echt uitnodigend voor een verdere kennismaking. Maar zonder je beter te kennen kan ik die kant slechts aanvaarden, als de kleding die je hebt aangetrokken. Misschien is die kleding wel nodig, omdat je me anders niet was opgevallen.

Metaal Rat

Je hebt zelf ook nog niet echt kans gezien om mij en de anderen te leren kennen. Of toch wel? Is het daarom dat je nu komt? Nu, in het jaar Metaal Rat. Het yin’ste jaar van alle. Het donkerste, natste, onkenbaarste van de 60 jaren. En het jaar dat geen qi heeft, tenminste als je de 60 opvat als levenscyclus. 2020 als het grote niks dat tussen twee cycli inzit; het ene is nog maar net verdwenen terwijl het andere nog niet is begonnen. Onbewust brengt zo’n periode me tot existentiële vragen over het waarom van mijn – en het – leven.

Ergens is dit jaar vergelijkbaar met de nieuwe maan. Ook die is een overgangsperiode tussen twee cycli. En, grappig genoeg, die wordt geassocieerd met loslaten en ontgiften. Zouden we daarom zoveel behoefte hebben aan wc-papier? Dat gebruiken we natuurlijk bij het loslaten via onze eigen donkerste plek. Wie weet.

Niemandsland

Dus eigenlijk ben je gekomen in een soort niemandsland, en dat heeft niet echt een plek in ons leven. Het is dáár, ver weg van ons bed en onze bemoeienis. Van ieders bemoeienis, want anders had je ergens bij gehoord. Nu niet. We willen je buiten houden en doorgaan met ons leven, de hele tijd en overal, 24/7. Dat zie je nu ook: we analyseren je om een vaccin tegen je te kunnen maken, we willen ons oude leven behouden en tegelijk willen we de nieuwe wereld al vormgeven. We gaan iets voor elkaar doen, we gaan het gezellig maken, we gaan een boek lezen, ideeën uitwerken, of nog iets anders. Leven, geen leegte. Bang voor de dood.

Doen en zijn

Vertragen en stil zijn bij wat je binnen in ons wakker roept is het moeilijkste dat er nu is. We vrezen de oude pijnen die je aanspreekt. Door te ‘doen’ hoeven we dat ook niet. Dan zijn we bezig, in onze ogen soms zelfs zinvol. Maar we ontdekken niet. We ‘zijn’ niet, en we zijn ons nauwelijks bewust van onze innerlijke wereld. We zoeken, maar staan niet zo open voor wat zich aandient. Nog niet, in ieder geval. Volgens mij breng je een tijd van bezinning, van innerlijk verstaan, van symboliek en begrip. Zonder woorden. Op zielsniveau, en voorbij de structuren die we met ons allen hebben omarmd en als waarheid hebben aangenomen. Zo verleid je me, in mijn beleving, tot kennismaking met mezelf.

Egypte

Ineens schiet me een dierbare herinnering te binnen van anderhalf jaar geleden. Ik was toen met vrienden in Egypte en we hadden het privilege om ’s nachts bij volle maan in de koninginnekamer van de grote piramide te mediteren. In volstrekte stilte en duisternis. Toen heb ik ervaren wat veiligheid en liefde is. Want dat was het enige dat er was, diep verankerd in alles, onvoorwaardelijk. Die herinnering geeft me vertrouwen voor de huidige periode, en versterkt de verbinding met mezelf. Ze laat me rust en zachtheid in mezelf voelen.

Keizer

En dan is er nog iets. Je komt ook nog eens in het jaar van de Keizer, symbool voor leiderschap dat op de maatschappij is gericht en voor de regels die we met elkaar hebben afgesproken. Inmiddels hebben we er daar zoveel van dat we het overzicht wat zijn kwijt geraakt. Het maken van regels is een soort automatische reactie geworden op iets dat ons, als maatschappij, niet goed uitkomt. Maar hoe al die regels met elkaar samenhangen, en waarom ze ooit in het leven zijn geroepen is vaak onduidelijk geworden.

Een Keizer behoort dat te weten, en misschien nodig je ons, mij, nu ook wel uit tot bezinning op de geldigheid van al die regels. Zelfs kan ik me voorstellen dat je ons vraagt om onze eigen wijsheid aan te spreken en te ontdekken wat voor ieder van ons de referentie is om ons eigen leven naar in te richten.

Daodejing

Heb je de daodejing gelezen? Daarin staat dat het verlies van Dao er uiteindelijk toe heeft geleid dat riten zijn ontstaan. Voor mij is dat nu ook wel van toepassing; we hebben wel de regels maar niet meer het natuurlijk vanzelfsprekende. We hebben wel vorm maar zijn de functie vergeten. De Keizer leeft zonder de Keizerin en heeft het contact met zijn innerlijke Wijze verloren…

Nu we een heel jaar ‘buiten de tijd’ en in een opgelegde retraite leven hebben we de kans om stil te staan bij veel dat we zelf in het leven hebben geroepen. Ik kijk er naar uit, al kan het best een lastige tijd worden. Want het kan zo maar zijn dat al het bekende op de schop gaat. Het zij zo, want het is niet míjn wil die geschiede.

Posted in lezing | Reacties uitgeschakeld voor In stilte schouwen

Tips om te leren

Elegantie is een van de kenmerken die vaak worden gekoppeld aan tai chi. Maar elegantie is een effect, geen doel. Dus: hoe leer je elegantie in taichi? Hier geef ik een aantal blokkades met remedies die ik tegen ben gekomen bij het leren (zelf en aan anderen) van taichi en qigong.

(meer…)
Posted in les | Reacties uitgeschakeld voor Tips om te leren

Taichi andersom: eerbetoon aan taijiquan

hunyuan taijiquan emile weesie

Laatst vroeg een vriend me waarom sommige taichi-leraren hun leerlingen opdragen om de vorm ook andersom te lopen. In spiegelbeeld dus. Waar is dat nou voor nodig? Tja. Ik nodig mijn leerlingen ook uit om dat te doen, en ik zal toelichten waarom ik dat doe.

(meer…)
Posted in taiji | Reacties uitgeschakeld voor Taichi andersom: eerbetoon aan taijiquan

Ontspannen, hoe doe je dat?

Ontspannen is een van die woorden die veel positieve associaties oproept: tijd voor jezelf, geen verplichtingen, vakantie. Het heeft ook een sfeer van luxe bij zich, want wie heeft nog tijd om te ontspannen? Vandaar vijf tips om het ontspannen te integreren in je dagelijkse leven.

Klik hier voor de 5 tips om te ontspannen

Posted in lezing | Reacties uitgeschakeld voor Ontspannen, hoe doe je dat?

Vrouwelijk en mannelijk

Vrouwelijk en mannelijk. We gebruiken de termen allemaal. In het oud-Chinese denken kennen we ze als voorbeelden van de oerkrachten yin en yang. Yin en yang zijn de uitersten die elkaar nodig hebben en aanvullen. De een kan er alleen zijn als de ander er is. Iteke Weede is emeritus-hoogleraar emancipatievraagstukken en sociologe en vertelde in 2015 hoe zij het yinne en yange in de mens en de maatschappelijke ontwikkelingen ziet.

Continue reading

Posted in lezing | Reacties uitgeschakeld voor Vrouwelijk en mannelijk